Odmowa wydania pozwolenia na broń
Właściwy organ Policji może odmówić wydania pozwolenia na broń osobie, która
naruszyła:
1) warunki określone w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust. 7 ustawy o broni i amunicji;
powołany wyżej przepis stwarza możliwość ograniczenia, a nawet wykluczenia w wydanym wcześniej pozwoleniu, możliwości noszenia broni. Naruszenie nałożonego na posiadacza broni ograniczenia lub też wykluczenia jej noszenia powoduje możliwość wydania negatywnej decyzji w stosunku do nowego wniosku złożonego w odniesieniu do nowego rodzaju broni. Warto zaznaczyć, iż termin „noszenie broni” utożsamiać należy z każdym przypadkiem, w którym dana osoba przemieszcza się wraz z bronią poza miejsce, w którym jest ona przechowywana.
2) obowiązek rejestracji broni;
fakultatywnie właściwy organ może odmówić także wydania pozwolenia na broń w razie naruszenia obowiązku rejestracyjnego. Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o broni i amunicji „nabywca broni jest obowiązany zarejestrować ją w ciągu 5 dni od dnia nabycia”.
3) obowiązek zawiadomienia o utracie broni;
zgodnie z art. 25 ustawy o broni i amunicji „posiadacz broni w przypadku jej utraty jest zobowiązany niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 24 godzin od chwili stwierdzenia utraty broni, zawiadomić o tym Policję albo Żandarmerię Wojskową”.
4) obowiązek zawiadomienia o zmianie miejsca stałego pobytu;
Osoba posiadająca pozwolenie na broń lub posiadająca broń podlegającą rejestracji,
która nie wymaga pozwolenia na broń, jest obowiązana w razie zmiany miejsca stałego
pobytu zawiadomić o tym fakcie pisemnie, w terminie 14 dni od dnia zmiany miejsca stałego pobytu, organ Policji właściwy ze względu na nowe miejsce stałego pobytu (art. 26).
5) zasady przechowywania oraz ewidencjonowania broni i amunicji oraz ich
noszenia;
odwołując się do treści art. 32 ustawy o broni i amunicji – broń i amunicję należy przechowywać i nosić w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych; określenie szczegółowych zasad i warunków przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji z uwzględnieniem zabezpieczeń uniemożliwiających dostęp do broni i amunicji osobom trzecim należy do zadań Ministra właściwego do spraw wewnętrznych, który w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz Ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ma wydać w tej kwestii rozporządzenie – Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 kwietnia 2000r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji (Dz. U. 2000 Nr 27, poz. 343).
Właściwy organ Policji może ponadto odmówić wydania pozwolenia na broń osobie, której cofnięto pozwolenie na broń na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 4, tj z uwagi na noszenie broni znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego. Decyzja odmowną, o charakterze obligatoryjnym, zostaje natomiast wydana w przypadku, gdy wnioskodawca nie zdał egzaminu przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze znajomości przepisów dotyczących posiadania i używania danej broni oraz z umiejętności posługiwania się tą bronią, o którym mówi art. 16 ust. 1. Drugą przesłanką mającą charakter bezwzględny jest nieprzedstawienie orzeczenia lekarskiego i psychologicznego, o którym stanowi treść art. 15 ust. 3 ustawy o broni i amunicji – „osoba, która występuje z podaniem o wydanie pozwolenia na broń lub zgłasza do rejestru broń pneumatyczną, przedstawia właściwemu organowi Policji orzeczenia lekarskie i psychologiczne wydane przez upoważnionych: lekarza i psychologa, stwierdzające, że nie należy ona do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2– 4, i potwierdzające, że może ona dysponować bronią”.
Cofnięcie pozwolenia na broń
Pozwolenie na broń wydawane jest na czas nieokreślony. Jednakże w sytuacji wystąpienia po stronie posiadacza broni określonych przez ustawodawcę sytuacji, przewiduje się możliwość fakultatywnego, ale i obligatoryjnego jego cofnięcia. Sytuacje powodujące lub mogące powodować cofnięcie pozwolenia na broń przez właściwy organ Policji zostały uregulowane w przepisie art. 18 ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji, natomiast tryb cofnięcia pozwolenia został uregulowany w art. 20, który stanowi, iż „Cofnięcie pozwolenia na broń, dopuszczenia do posiadania broni oraz unieważnienie
karty rejestracyjnej broni pneumatycznej następuje w drodze decyzji administracyjnej”.
Właściwy organ Policji cofa (obligatoryjnie) pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano:
1) nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust. 7;
2) należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2–6;
3) naruszyła obowiązek zawiadomienia o utracie broni, o którym mowa w art. 25;
4) nosi broń, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego.
Właściwy organ Policji może cofnąć (fakultatywnie) pozwolenie na broń w przypadku naruszenia przez osobę posiadającą pozwolenie:
1) obowiązku rejestracji broni, o którym mowa w art. 13 ust. 1;
2) obowiązku poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia orzeczeń lekarskiego i psychologicznego, o których mowa w art. 15 ust. 3–5;
3) obowiązku zawiadomienia właściwego organu Policji o zmianie miejsca stałego pobytu, o którym mowa w art. 26;
4) zasad przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji, o których mowa w art. 32;
5) wymogu uzyskania zgody na wywóz broni i amunicji za granicę, o którym mowa w art. 38;
6) zasady, o której mowa w art. 45;
7) zakazu użyczania broni osobie nieupoważnionej.
Ponadto, właściwy organ Policji może cofnąć pozwolenie na broń, jeżeli ustały okoliczności faktyczne, które stanowiły podstawę do jego wydania.
Osoba, której cofnięto pozwolenie na broń, dopuszczenie do posiadania broni lub której unieważniono kartę rejestracyjną broni, jest zobowiązana – w terminie 7 dni od dnia otrzymania ostatecznej decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń, dopuszczenia do posiadania broni lub unieważnienia karty – zwrócić dokumenty potwierdzające legalność posiadania broni i amunicji do właściwego organu Policji.
