GNU General Public License
Licencja GNU GPL była pierwszą wolną licencją jaka w ogóle powstała i choćby dlatego zasługuje na uwagę. Obecnie występuje w wersji 3 a jej tekst legalny jest w języku angielskim, choć nie brakuje tłumaczeń na inne języki. Została napisana w połowie lat osiemdziesiątych(wersja 1.0) przede wszystkim dla programów komputerowych, choć sama licencja nie wyklucza jej zastosowania do innych utworów.
Licencja jest nieodpłatna, niewyłączna, udzielona na czas nieoznaczony. Zakazane jest udzielnie sublicencji. Pola eksploatacji jakie obejmuje to zwielokrotnianie oraz wprowadzanie do obrotu utworu pierwotnego lub zależnego oraz modyfikowanie utworu pierwotnego. Jako, że licencja dotyczy programu komputerowego do jego modyfikacji niezbędne jest posiadanie kodu źródłowego. Kod taki musi udostępnić dystrybutor w formie elektronicznej bądź też papierowej, ale może zażądać za tę czynność zwrotu wynikających z tego tytułu kosztów. Również dołączenie samej licencji do oprogramowania jest konieczne. Licencja zakazuje stosowania do oprogramowania dystrybuowanego na jej zasadach tzw. DRM, co również ma na celu zagwarantowanie możliwości jego modyfikacji. Obligatoryjna jest tzw. klauzula copyleft. Do związania licencją dochodzi w momencie podjęcia czynności eksploatacyjnych, a do jej wygaśnięcia w momencie naruszenia jej postanowień. FSF sprzeciwiało się mocno objęciu programów komputerowych ochroną patentową. Stąd pojawiło się w GNU GPL zastrzeżenie, że w wypadku uzyskania przez licencjobiorcę ochrony patentowej na program udostępniony mu na zasadach wolnego oprogramowania, licencjobiorca zobowiązuje się do udzielenia wszystkim licencjobiorcą GPL niewyłącznych, nieograniczonych terytorialnie i nieodpłatnych licencji patentowych do jego autorskiej wersji programu, w zakresie odpowiadającym swobodom wynikającym z GPL. Licencjobiorca patentowy może przekazywać program tylko pod warunkiem, że wraz z oprogramowaniem udostępni odpowiednie źródło, zrzeknie się uprawnień z tytułu patentu albo udzieli sublicencji patentowych wszystkim odbiorcom programu. Licencja patentowa udzielona części odbiorcom programu rozszerza się automatycznie na pozostałych. Do udzielenia licencji dochodzi poprzez dokonanie jednej z czynności eksploatacyjnych, licencja wygasa w wypadku naruszenia jej postanowień. Wyłącza się odpowiedzialność licencjodawcy za szkody spowodowane funkcjonowaniem programu oraz rękojmię, a jeżeli jest to w danym porządku prawnym niemożliwe zostają one ograniczone w najszerszym możliwym zakresie. Możliwe jest natomiast udzielenie odpłatnej gwarancji na program przez dystrybuującego.
Licencje Creative Commons
Odmian licencji Creative Commons jest naprawdę sporo, zawdzięczają to nietypowej budowie. Składają się z tzw. elementów licencji, którymi są: uznanie autorstwa, bez utworów zależnych, użycie niekomercyjne oraz na tych samych warunkach. Ich kombinacje tworzą różne odmiany licencji. Uznanie autorstwa obliguje do przestrzeganie autorskich praw osobistych. Bez utworów zależnych zakazuje tworzenia utworów zależnych. Użycie niekomercyjne pozwala na korzystanie z utworu w celach niezarobkowych. Na tych samych warunkach to odpowiednik wspominanej już klauzuli copyeft. Można wyróżnić następujące rodzaje odmiany licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne, uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – na tych samych warunkach, uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych, uznanie autorstwa na tych samych warunkach, uznanie autorstwa bez utworów zależnych. Dodatkowo stworzone zostały Developing Nations License – umożliwiająca korzystanie z ograniczeniem lub wyłączeniem autorskich praw majątkowych z utworów na terenie państw rozwijających się, a także Sampling License – dotycząca tzw. samplowania, czyli tworzenia i miksowania drobnych utworów, przede wszystkim muzycznych. Jako licencje wolne możemy jednak zakwalifikować jedynie licencje uznanie autorstwa oraz uznanie autorstwa – na tych samych warunkach, reszta nie spełnia wymogów przytaczanej w poprzednim rozdziale definicji.
Licencje te są wydawane w dwóch wersjach: unported będącą wersją uniwersalną, zawsze w języku angielskim oraz w wersjach dostosowanych do systemów prawnych poszczególnych krajów oraz przetłumaczonych na ich języki ojczyste. Obecnie wydanie polskie oraz wydanie unported są udostępniane w wersji 3.0. Pisane są prostym nieprawniczym językiem, dodatkowo operuje się ilustracjami mającymi ułatwić ich rozróżnianie. Sama treść licencji nie może być modyfikowana i jest objęta pełnymi prawami autorskimi.
Licencje CC są nieodpłatne, niewyłączne i udzielone na czas nieoznaczony. Zakazane jest udzielanie sublicencji. Obejmują następujące pola eksploatacji: zwielokrotnianie i rozpowszechnianie utworów pierwotnych i zależnych, a także wprowadzanie do obrotu egzemplarzy utworów pierwotnych i zależnych. Przy rozpowszechnianiu utworu należy dołączyć do niego kopie licencji lub jej skróconą wersję.. Do udzielenia licencji dochodzi poprzez dokonanie jednej z czynności eksploatacyjnych, a wygasa ona w chwili naruszenia jej postanowień. Licencje te wyłączają odpowiedzialność odszkodowawczą oraz rękojmię w najszerszym możliwym w danym porządku prawnym stopniu.
Free Art License
Free Art License zasługuje na wyróżnienie ze względu na swój dość nietypowy przedmiot bowiem są nim nie wszelkie treści, ale tylko utwory mające charakter dział sztuki, niezależnie od tego czy mają formę zdygitalizowaną czy też nie. Obecnie występuje w wersji 1.3 oraz posiada tylko jeden tekst legalny w języku angielskim, lecz co ciekawe jako właściwe wskazuje prawo francuskie. Licencja ta jest nieodpłatna, niewyłączna, udzielona na czas nieoznaczony. Zakazane jest udzielnie sublicencji. Pola eksploatacji jakie obejmuje to zwielokrotnianie oraz wprowadzanie do obrotu utworu pierwotnego lub zależnego oraz modyfikowanie utworu pierwotnego. Możliwe, choć nie obowiązkowe jest skorzystanie z klauzuli copyleft. Do związania licencją dochodzi w momencie podjęcia czynności eksploatacyjnych, a do jej wygaśnięcia w momencie naruszenia jej postanowień.
Pozostałe licencje zgodne z definicja Licencji Wolnej Kultury
Nie sposób opisać wszystkich licencji „certyfikowanych” przez definicję Licencji Wolnej Kultury w tak krótkim opracowaniu, w związku z tym autor zdecydował się zatem na opisanie tylko tych jego zdaniem najważniejszych. Warto jednak wymienić pozostałe, są to: Against DRM, Design Science License, Free BSD Documentation License, Lizenz fur Freie Inhalte, MirOS License, MIT License, a także pozostałe licencje GNU to jest GNU Free Documentation License oraz GNU Lesser General Public License.
