Możliwość zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej

Możliwość zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej

Z prawa do zawieszenia działalności przedsiębiorcy mogą korzystać od 20 września 2008 roku. Wprowadzenie tej regulacji ma duże znaczenie praktyczne, w szczególności dla tej grupy przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność gospodarczą o charakterze sezonowym, ponieważ pozwala im na obniżenie kosztów jej prowadzenia, gdyż pociąga za sobą także zawieszenie wykonywania niektórych obowiązków z zakresu obciążeń publicznoprawnych. Zawieszając swoją działalność podmiot nie traci statusu przedsiębiorcy i legitymuje się w tym czasie pewnymi uprawnieniami oraz podlega określonym obowiązkom.

Ustawodawca, przyznając uprawnienie do czasowego zawieszenia działalności gospodarczej, nie różnicuje przedsiębiorców, przyznaje je wszystkim podmiotom – zarówno osobom prowadzącym indywidualna działalność gospodarczą, jak i wspólnikom spółek cywilnych czy też przedsiębiorcom, którzy prowadzą działalność gospodarczą w postaci spółek prawa handlowego wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego. Umożliwiając przedsiębiorcom zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej ustanawia jednak pewne warunki, od których spełnienia uzależniona jest możliwość skorzystania z tej instytucji. Do wymogów o których mowa w art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zaliczyć należy:

1) niezatrudnianie pracowników,

zgodnie z art. 3 Kodeksu pracy (k.p.) pracodawcą jest osoba fizyczna, a także jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, jeżeli zatrudnia pracowników, za których k.p. uważa osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę (art.2); wynika z tego zatem, że prawa zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie są pozbawieni przedsiębiorcy zatrudniający pracowników na podstawie np. umowy o dzieło czy umowy-zlecenia;

2) termin zawieszenia,

okres zawieszenia został przez ustawodawcę określony w sposób ścisły – maksymalnie może on wynosić 24 miesiące, minimalnie zaś jeden miesiąc, wskazując tym samym, że niewykonywanie przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej przez krótszy okres nie jest kwalifikowane przez ustawodawcę jako zawieszenie wykonywania działalności. Ustawodawca nie uregulował kwestii odnoszącej się do tego, czy przyznane przedsiębiorcom uprawnienie ma charakter jednorazowy, czy można z niego skorzystać wielokrotnie, wobec czego należy przyjąć, że przedsiębiorca ma prawo do wielokrotnego zawieszania wykonywania działalności gospodarczej, przy czym za każdym razem będzie ograniczony warunkami zawieszenia;

3) zaprzestanie działalności gospodarczej sensu largo,

działalność gospodarcza, zgodnie z definicją z art. 2 u.s.d.g., jest wykonywana w sposób ciągły. Zawieszenie to przerwanie ciągłości wykonywania działalności gospodarczej, a zatem naruszenie jej immanentnej cechy, które ustawodawca jednak, określając z góry maksymalny czas trwania, dopuszcza. Zauważyć należy, że ustawodawca nie definiuje pojęcia „zawieszenie działalności gospodarczej”, stąd rozumieć przez to pojęcie należałoby przerwanie wykonywania działalności sensu largo na określony okres, w czasie którego przedsiębiorca ma jednak prawo, jaki i obowiązki dokonywania pewnych czynności odnoszących się do działalności gospodarczej prowadzonej przed jej zawieszeniem;

4) zgłoszenie,

zawieszenie działalności gospodarczej każdorazowo następuje na wniosek przedsiębiorcy. Przy ustalaniu czasu zawieszenia przedsiębiorca powinien pamiętać, iż okres zawieszenia rozpoczyna swój bieg od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, nie wcześniej jednak niż w dniu złożenia wniosku. Wniosek składa się właściwemu organowi ewidencyjnemu (od 1 lipca 2011r. wniosek będzie składany do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej), a przedsiębiorcy podlegający wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego – właściwemu sądowi rejestrowemu. Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej i nawet upływ 24-miesięcznego terminu nie powoduje automatycznego wznowienia działalności przez przedsiębiorcę.

Z istoty konstrukcji zawieszenia działalności gospodarczej wynika, iż przedsiębiorca nie powinien podejmować działań, które można by było zaliczyć do kategorii wykonywania działalności gospodarczej, tzn. takich, które mogą przynosić dochód w związku z bieżącą działalnością. Jednakże pewne czynności związane z prowadzeniem firmy przedsiębiorca może podejmować, ponieważ zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie może być utożsamiane z jego likwidacją. W szczególności, zgodnie z art. 14a ust. 4 przedsiębiorca ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (pkt 1), przyjmować należności powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (pkt 2), czy osiągać przychody finansowe także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej – np. odszkodowania, kary umowne, odsetki bankowe, itp. (pkt 6). Zawieszając wykonywanie działalności gospodarczej przedsiębiorca w czasie trwania tego stanu rzeczy ma również obowiązki, do których należy w szczególności regulowanie zobowiązań powstałych przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (art. 14a ust. 4 pkt 2), do których można zaliczyć: czynsze, opłaty za media, raty kredytowe czy leasingowe, itp. Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie odbiera organom administracji publicznej ani sądom możliwości prowadzenia postępowań czy kontroli. Zgodnie z art. 14a ust. 4 pkt 7, przedsiębiorca, który zawiesił działalność gospodarczą może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Polecane

Najnowsze