Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcom przez państwo

Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcom przez państwo

Udzielanie pomocy publicznej przedsiębiorcom uznać należy za jedną z form ingerencji państwa w procesy ekonomiczne jakie zachodzą w gospodarce, za podstawowy instrument wykorzystywany przez państwo w celu wpływania na gospodarkę rynkową. Zgodnie z treścią art. 7 zasady udzielania pomocy publicznej, tryb oraz formy jej udzielenia regulują odrębne przepisy, przez które należy rozumieć wszystkie przepisy prawa krajowego, a także prawa wspólnotowego, którym przypisać można zróżnicowany charakter prawny. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej (u.s.d.g.) nie określa normatywnie pojęcia pomocy publicznej. Definicji legalnej tego pojęcia nie zawiera także żaden inny akt prawny – czy to krajowy, czy unijny. Uznanie, że dany środek jest pomocą uzależnione jest od jego majątkowego charakteru, czyli możliwości przedstawienia jego wartości w pieniądzu. Znaczenia nie mają natomiast powody czy też cel udzielenia pomocy. Pomoc publiczna, wywodząca się od państwa lub z państwowych środków, może przybrać formę płatności lub zrzeczenia się dochodów państwa. Może ona pochodzić od naczelnych i centralnych organów państwa, organów regionalnych, lokalnych, samorządowych czy innych organizacji i podmiotów, które pomocy udzielają za podstawie zleceń bądź innych stosunków prawnych, których stroną jest państwo, nie pozostając jednocześnie pod jego bezpośrednią kontrolą. Katalog form jakie może przybrać pomoc publiczna jest otwarty. Możemy mówić tu w szczególności o: dotacjach, ulgach i zwolnieniach podatkowych, pożyczkach, kredytach, poręczeniach, gwarancjach czy też odroczeniu płatności, rozłożeniu na raty płatności podatku czy zaległości podatkowej bądź też umorzeniu zaległości podatkowej czy odsetek za zwłokę. Tak szerokie kwalifikowanie różnych środków jako pomocy pozwala w sposób elastyczny stosować odpowiednie przepisy prawa pomocy publicznej, z drugiej jednak strony potencjalni beneficjenci pomocy znajdują się w stanie niepewności co do jednoznaczności określenia charakteru uzyskanej przez nich pomocy. Beneficjentem pomocy mogą być jedynie określone przedsiębiorstwa lub gałęzie produkcji. Na gruncie polskiego prawa adresata wsparcia definiuje art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, zgodnie z którym pod pojęciem beneficjenta pomocy należy rozumieć podmiot prowadzący działalność gospodarczą, bez względu na formę organizacyjno – prawną oraz sposób finansowania, który otrzymał pomoc publiczną. Z powyższej definicji, która jednoznacznie wskazuje na adresatów wsparcia, wynika iż nie może zostać uznane za pomoc publiczną przysporzenie majątkowe przeznaczone dla osób fizycznych, prawnych czy jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Jednym z wymogów udzielenia pomocy publicznej jest przestrzeganie zasad równości i konkurencji. Przesłanka ta ma na celu chronić konkurencję zarówno gdy chodzi o faktyczne, rzeczywiste naruszenie powodujące iż pozycja beneficjenta wsparcia ulega poprawie w stosunku do jego konkurentów, jak i już prawdopodobieństwo zagrożenia takim naruszeniem będące niezgodne z wolnym rynkiem w zakresie w jakim wpływa na wymianę handlową, powodują uznanie pomocy publicznej za niedopuszczalną. Z tego też względu instrumenty pomocy publicznej stosowane powinny być w sytuacjach wyjątkowych, co stanowi odzwierciedlenie powszechnie panującego zakazu udzielania pomocy publicznej.

Polecane

Najnowsze