O działalności gospodarczej biura podróży słów kilka…

O działalności gospodarczej biura podróży słów kilka…

Działalność agentów turystycznych, czyli tzw. stałe pośrednictwo w zawieraniu umów z podmiotem świadczącym usługi w tejże branży nie jest regulowane w ustawie; podobnie niezarobkowe organizowanie wszelkiego rodzaju imprez turystycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jednostek, które działają non-profit.

Rejestracja

Działalność usług turystycznych jest regulowana przez ustawę o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga ona wpisu do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych. Oznacza to tyle, że dla wykonywania tej działalności ustawodawca przewidział obowiązek spełnienia określonych wymogów, co ma służyć pewności usług oferowanych na rynku turystycznym, bezpieczeństwu finansowemu i ochronie konsumenta. Rejestr prowadzi marszałek województwa, a właściwość miejscową ustala się według siedziby przedsiębiorcy polskiego, natomiast przedsiębiorca zagraniczny zobowiązany jest zgłosić swoją działalność do rejestru prowadzonego przez marszałka w wybranym przed przedsiębiorcę województwie. Oddziały zagraniczne podlegają rejestrowi zgodnie z miejscem będącym siedzibą oddziału.

Obowiązki gwarancyjne

Przedsiębiorcy chcącemu zaistnieć w branży turystycznej prawo stawia szereg warunków mających zabezpieczyć odpowiednie prowadzenie działalności gospodarczej. Przede wszystkim, przedsiębiorca powinien powierzyć kierowanie działalnością osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje (art. 6 ustawy o usługach turystycznych) w celu zapewnienia określonego poziomu świadczonych usług. Wymaga się również wobec takich osób niekaralności za przestępstwa przeciwko zdrowiu, życiu, mieniu, obrotowi gospodarczemu oraz związanych z fałszowaniem dokumentów. Osoby takie powinny mieć również określone wykształcenie i praktykę, aby dawać rękojmię właściwego wypełniania powierzonych im obowiązków.

Zabezpieczenia finansowe

Kolejnym wymogiem są odpowiednie zabezpieczenia finansowe na rzecz uczestniczących w oferowanych przez przedsiębiorcę wycieczkach. Przepisy stanowią, że przedsiębiorca taki powinien zawrzeć umowę gwarancji bankowej (ubezpieczeniowej) albo umowę ubezpieczenia na rzecz klientów co do pokrycia kosztów powrotu do kraju, jeśli po stronie organizatora wycieczki – przedsiębiorcy zajdzie niemożność spełnienia obowiązku zapewnienia klientom powrotu do kraju. Umowa ubezpieczenia powinna też dotyczących zwrotu opłat wniesionych na pokrycie zwrotu wpłat wniesionych przez klientów w przypadku niewykonania zobowiązań w formie umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej albo umowy ubezpieczenia na rzecz klienta. Przepisy regulują wymóg minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej oraz minimalną wysokość sumy gwarancyjnej z tytułu umowy ubezpieczenia na rzecz jednego klienta. Powinna ona obejmować całość wpłaty, którą klient dokonał, włączając w to wysokość zaliczki. Do obowiązków przedsiębiorcy należy również zagwarantowanie możliwości szybkiego uruchomienia gwarancji w przypadku konieczności wykorzystania kwoty przez klienta (np. w związku z ogłoszeniem przez biuro podróży niewypłacalności lub konieczności nagłego powrotu do kraju). Zgodnie z ustawą organizator wycieczek turystycznych i pośrednik muszą składać marszałkowi województwa, w którym zarejestrowana jest ich działalność, odpowiednie dokumenty potwierdzające zawarcie umów gwarancji lub ubezpieczenia. Przepisy wymagają, aby miało to miejsce jeszcze przed końcowym terminem obowiązywania umowy poprzednio zawartej. Dokumenty te (kopie) są przesyłane przez marszałka ministrowi właściwemu do spraw turystyki i odpowiednio odnotowywane w Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych.

Polecane

Najnowsze