Nie pozbawia to podatnika dokonania korekty obrotu a tym samym podatku należnego. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obrót zmniejsza się „[…]o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych…”.
W obecnych czasach często się zdarza, że przedsiębiorcy z uwagi na kreowanie dobrego wizerunku firmy przyjmują zwroty bądź reklamacje sprzedanych towarów również w sytuacji, gdy nabywca nie przedstawia oryginalnego paragonu. Nie ogranicza to ich prawa to obniżenia kwoty podatku należnego. Jak wynika z zacytowanego we wstępie artykułu kwota o jaką podatnik dokonuje obniżenia wartości obrotu musi być „prawnie dopuszczalna” i prawidłowo „udokumentowana”. To na podatniku będzie ciążył ciężar udowodnienia, że dana transakcja miał miejsce i podatek z tytułu jej dokonania został odprowadzony oraz obowiązek prawidłowego udokumentowania dokonanego zwrotu bądź reklamacji.
Również w przypadku dokonania częściowego zwrotu towaru przez jego nabywcę podatnik nie będzie w posiadaniu oryginału paragonu fiskalnego. Strony w takiej sytuacji mogą spisać przykładowo odpowiedni protokół zwrotu, gdzie zostanie wskazana wartość zwróconego towaru wraz z wyszczególnieniem kwoty podatku.
Z uwagi na wspomniany powyżej brak możliwości dokonywania zmian w zapisach kasy rejestrującej podatnik powinien prowadzić ewidencje korekt. Ustawodawca nie określił jakie dane powinna zawierać wspomniana ewidencja, zgodnie jednak ze stanowiskiem organów podatkowych „… wskazanym jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego…”
