Roszczenia w przypadku nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia

Roszczenia w przypadku nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia

Roszczenia pracownika

W przypadku naruszenia przepisów o rozwiązywaniu umów bez wypowiedzenia, pracownik może wnosić o przywrócenie do pracy na dotychczasowym stanowisku lub odszkodowanie. Pracownik może wnosić o odszkodowanie lub przywrócenie do pracy, jednak to sąd dokonuje wyboru rozwiązania słuszniejszego w danej sytuacji. Przywrócenie do pracy może okazać się niecelowe, w przypadku umowy zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy jeżeli upłynął już termin, do którego umowa miała trwać, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do końca umowy. Wówczas pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie.

Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia, jakie byłoby należne pracownikowi za okres wypowiedzenia, natomiast jeżeli rozwiązano umowę o pracę, zawartą na czas określony albo na czas wykonania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące. Okres, za który przyznano odszkodowanie wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia.

Jeżeli pracownik został przywrócony do pracy i ją podjął, przysługuje mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 3 miesiące i nie mniej niż za 1 miesiąc. W praktyce, rzadko zdarza się, aby okres pomiędzy rozwiązaniem umowy o pracę a przywróceniem do pracy wynosił trzy miesiące, ponieważ najczęściej rozpatrzenie sprawy zajmuje sądowi więcej czasu. Dlatego też ustawodawca wprowadził pewne preferencje dla grup objętych szczególną ochroną. Pracownik, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku oraz pracownica w ciąży, pracownica korzystająca z urlopu macierzyńskiego oraz pracownik -ojciec korzystający z urlopu macierzyńskiego albo pracownicy, którym rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego, podejmujący pracę w wyniku przywrócenia na dotychczasowe stanowisko otrzymują wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy. Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, za który przyznano wynagrodzenie.

Istotne jest, że podjęcie pracy musi nastąpić w określonym czasie. Po przywróceniu do pracy, pracownik musi w ciągu 7 dni zgłosić gotowość niezwłocznego podjęcia pracy. Jeżeli tego nie uczyni, pracodawca może odmówić ponownego zatrudnienia, chyba że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika. Nie każdy pracownik będzie jednak zainteresowanym przywróceniem do pracy. Jeżeli pracownik podjął pracę u innego pracodawcy i nie chce wrócić do poprzedniego pracodawcy, może bez wypowiedzenia, za trzydniowym uprzedzeniem, rozwiązać umowę o pracę z tym pracodawcą w ciągu 7 dni od przywrócenia do pracy.

Roszczenia pracodawcy

Pracodawca po rozwiązaniu przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia zostaje postawiony w trudnej sytuacji. Musi bezzwłocznie zapewnić obsadę zwolnionego stanowiska, tak aby zachować ciągłość pracy. Aby uniknąć nadużyć ze strony pracowników ustawodawca dał pracodawcom możliwość dochodzenia odszkodowania, jeżeli pracownik rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia bez uzasadnionej przyczyny. Co ważne, nie jest istotne czy pracodawca poniósł rzeczywistą szkodę, odszkodowanie jest rodzajem kary za naruszenie praw pracodawcy. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 kwietnia 2005 roku (III PK 2/05) orzekł, iż nieuzasadnione rozwiązanie przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 11 Kodeksu pracy usprawiedliwia żądanie od pracownika odszkodowania, niezależnie od tego, czy pracodawca poniósł szkodę.

Wysokość odszkodowania, o które może wnosić pracodawca jest uzależniona od długości okresu wypowiedzenie dla danego pracownika. Natomiast w przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy – w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni.

Polecane

Najnowsze