Obowiązek ustawowy ustanowienia pełnomocnika w świetle problematyki wspólnego ubiegania się o zamówienie w ramach umowy konsorcjum

Obowiązek ustawowy ustanowienia pełnomocnika w świetle problematyki wspólnego ubiegania się o zamówienie w ramach umowy konsorcjum

Obowiązek ustanowienia pełnomocnika.

Jakkolwiek w Prawie zamówień publicznych, [dalej p.z.p.] brakuje definicji konsorcjum, to przyjmuje się, że pojęcie to odnosi się do wykonawców, którzy wspólnie ubiegają się o udzielenie zamówienia . Na gruncie p.z.p. wspólnie ubiegać się o udzielenie zamówienia może w zasadzie każdy podmiot – nie ma znaczenia czy podmiot ten jest osobą fizyczną, osobą prawną czy jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej . Nie ma zatem ograniczeń, by wspólnie ubiegała się o zamówienie duża liczba podmiotów. Już z tego powodu wielce pomocne jest ustanowienie reprezentującego ich pełnomocnika. Obowiązek ten, na gruncie obecnie obowiązującej ustawy ustanawia art. 23 ust. 2 p.z.p.

Ustanowiony przez konsorcjantów pełnomocnik jest umocowany do reprezentowania ich w postępowaniu o udzielenie zamówienia, bądź do reprezentowania i zawarcia umowy, z tym, że pełnomocnikiem wcale nie musi być jeden z konsorcjantów, a może to być osoba trzecia.

Podpisanie umowy w sprawie zamówienia publicznego a podpisywanie innych dokumentów przez pełnomocnika.

Z obowiązku ustanowienia pełnomocnika dla podmiotów wspólnie ubiegających się o zamówienie można wywieść, że zamawiający nie może zawrzeć umowy z każdym z wykonawców, wchodzących w skład konsorcjum, z osobna. To z pełnomocnikiem zamawiający podpisuje umowę w sprawie zamówienia publicznego. Ponadto, zgodnie z rozporządzeniem w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy oraz form w jakich te dokumenty mogą być składane – pełnomocnik może w zasadzie podpisać samą ofertę, ale nie ma umocowania do podpisywania dokumentów podmiotowych poszczególnych konsorcjantów . Ponadto, zgodnie z paragrafem 6 ust. 2 tego rozporządzenia: każdy z konsorcjantów musi samodzielnie i zgodnie ze sposobem reprezentacji podpisywać własne dokumenty. Z uzasadnienia do wyżej wskazanego rozporządzenia wynika, że pełnomocnik nie może potwierdzać za zgodność z oryginałem dokumentów wykonawców ubiegających się wspólnie o udzielenie zamówienia, ponieważ dokumenty podmiotowe stanowią w przeważającej większości oświadczenia wiedzy, która – ze swej istoty – jest w posiadaniu osób, które uczestniczyły w postępowaniu i brały udział we wszystkich jego etapach i czynnościach.

Treść pełnomocnictwa.

W pełnomocnictwie powinien zostać określony zakres udzielanego pełnomocnictwa, mocodawcy, powinno także zawierać podpisy osób upoważnionych do reprezentowania każdego z członków konsorcjum i datę wystawienia pełnomocnictwa.

Niespełnienie obowiązku ustanowienia pełnomocnika.

W sytuacji niespełnienia obowiązku ustanowienia pełnomocnika przez wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia oczywistym wydaje się być wystąpienie o jego uzupełnienie w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p., jeśli oferta nie podlega odrzuceniu, bądź postępowanie nie kwalifikuje się do unieważnienia.

Umowa konsorcjum.

W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej wskazuje się, że umowa konsorcjum może zawierać postanowienia dotyczące reprezentacji konsorcjum oraz zastępować pełnomocnictwo udzielane przez konsorcjantów.

Bibliografia:

– Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759).

– Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy oraz form w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. Nr 226, poz. 1817).

– Justyna Olszewska, Konsorcjum w zamówieniach publicznych. Ustanowienie pełnomocnika przez konsorcjum jako obowiązek ustawowy a podpisywanie dokumentów przez konsorcjum, Komentarz praktyczny ABC nr 110978.

Polecane

Najnowsze