Zgodnie z art. 312 PrUpN w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego można dalej prowadzić jego przedsiębiorstwo, jeżeli możliwe jest zawarcie układu z wierzycielami lub możliwa jest sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub w zorganizowanych częściach. Przedsiębiorstwo prowadzone jest przez syndyka, który to zobowiązany jest podjąć wszelkie działania mające na celu zachować przedsiębiorstwo upadłego w co najmniej niepogorszonym stanie. Art. 316 PrUpN wprost postuluje konieczność sprzedaży przedsiębiorstwa w całości, chyba że nie jest to możliwe. Ponadto sprzedaż może zostać poprzedzona umową dzierżawy na czas określony z prawem pierwokupu, jeżeli przemawiają za tym względy ekonomiczne (art. 316 ust. 2 PrUpN).
Jeżeli sprzedaż z jakichkolwiek przyczyn całości przedsiębiorstwa upadłego nie jest możliwa, można dokonać sprzedaży jego zorganizowanej części. Dotyczy to również zbioru rzeczy lub praw obciążonych zastawem rejestrowym, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Suma uzyskana ze sprzedaży takich wartości podlega podziałowi zgodnie z art. 336 i 340 PrUpN.
Zgodnie z art. 316 ust. 3 PrUpN w przypadku sprzedaży przedsiębiorstwa spółki publicznej, syndyk zobowiązany jest zasięgnąć opinii Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego..
Przed sprzedażą sędzia-komisarz, na wniosek syndyka, wyznacza biegłego do sporządzenia opisu i oszacowania przedsiębiorstwa oraz jego zorganizowanych części. Nie trzeba jednak tego dokonywać jeżeli zostało to zrobione przy sporządzaniu spisu inwentarza i oszacowywaniu masy upadłości. Opis określa w szczególności przedmiot działalności, nieruchomości wchodzące w jego skład, ich obszar i oznaczenie księgi wieczystej lub zbioru dokumentów, środki trwałe, stwierdzone prawa i obciążenia. W oszacowaniu należy wyodrębnić wartość przedsiębiorstwa w całości oraz w zorganizowanych częściach, jeżeli mogą być wydzielone do sprzedaży (art. 319 ust. 2 PrUpN). Jeżeli składniki przedsiębiorstwa są obciążone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym, hipoteką morską lub innymi prawami w oszacowaniu należy podać które to są składniki oraz które z tych praw pozostają w mocy po sprzedaży, a także wartość składników, wartość obciążeń oraz stosunek tych wartości. Na oszacowanie i opis można wnieść zarzuty w terminie tygodniowym od dnia obwieszczenia o ich ukończeniu. Zarzuty rozpoznaje sędzia-komisarz (art. 319 ust. 5 PrUpN). Na nabywcę przedsiębiorstwa przechodzą wszelkie koncesje, zezwolenia, licencje oraz ulgi, które zostały udzielone upadłemu, chyba że ustawa albo decyzja o ich udzieleniu stanowi inaczej. Art. 317 ust. 2 PrUpN reguluje kwestie oznaczenia przedsiębiorstwa upadłego; nie należy jednak mylić tego z firmą upadłego przedsiębiorcy. Otóż zgodnie z tym przepisem nabywca może używać oznaczenia przedsiębiorstwa upadłego, w którym mieści się jego nazwisko, tylko za zgodą upadłego. Nabywca nabywa przedsiębiorstwo w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Wszelkie obciążenia na składnikach przedsiębiorstwa wygasają, z wyjątkiem obciążeń wymienionych w art. 313 ust. 4 i 5 PrUpN.
Obok sprzedaży wyróżnia się jeszcze inne sposoby likwidacji masy upadłościowej. Chodzi o (1) przejęcie przez zastawnika przedmiotu zastawu rejestrowego, (2) ściągnięcie wierzytelności oraz o (3) realizację praw majątkowych.
(1) Zgodnie z art. 327 ust. 1 PrUpN zastawnik zastawu rejestrowego może zaspokoić się z przedmiotu zastawu przez jego przejęcie albo zbycie w trybie określonym w art. 24 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (t.j. Dz.U. 2009 Nr 67, poz. 569 ze zm. zwana dalej ZastRejU) jeżeli umowa o ustanowienie zastawu przewiduje taki sposób zaspokojenia zastawnika. Art. 24 wspomnianej ustawy stanowi, że umowa zastawnicza może przewidywać również, że zaspokojenie zastawnika nastąpi przez sprzedaż przedmiotu zastawu rejestrowego w drodze przetargu publicznego, który przeprowadzi notariusz lub komornik w terminie 14 dni od dnia złożenia przez zastawnika wniosku o dokonanie sprzedaży. Z kolei w art. 327 ust. 2 PrUpN ustawodawca uregulował tryb postępowania w sytuacji, gdy przedmiot zastawu znajduje się w posiadaniu zastawnika lub osób trzecich. Zastawnik ma obowiązek zawiadomić syndyka o zaspokojeniu się z przedmiotu zastawu rejestrowego w tej sytuacji. Sędzia-komisarz może wyznaczyć zastawnikowi termin do zaspokojenia się z przedmiotu zastawu, którego niedotrzymanie powoduje, że osoba, u której znajduje się przedmiot zastawu zobowiązana jest wydać go syndykowi. Postanowienie sędziego-komisarza o wydaniu przedmiotu zastawu podlega wykonaniu bez nadawania mu klauzuli wykonalności. Art. 328 PrUpN stanowi, że jeżeli przedmiot zastawu rejestrowego, z którego wierzyciel może się zaspokoić, znajduje się we władaniu syndyka, a wierzycielowi przysługuje prawo do przejęcia przedmiotu na własność, sedzia-komisarz wyznacza termin do dokonania przejęcia niekrótszy niż jeden miesiąc. Natomiast, gdy przedmiot znajduje się we władaniu syndyka, a umowa zastawu przewiduje zaspokojenie syndyka zgodnie z art. 24 ZastRejU, to syndyk dokonuje sprzedaży rzeczy zgodnie z tym artykułem. Ograniczenie praw zastawnika przewiduje art. 330 PrUpN. Dotyczy to sytuacji, gdy przedmiot zastawu jest składnikiem przedsiębiorstwa upadłego lub jego zorganizowanej części, a jego sprzedaż w tej całości będzie korzystniejsza niż sprzedaż oddzielna. Zastawnik traci w takiej sytuacji uprawnienie do zaspokojenia się z przedmiotu zastawu przez jego przejęcie lub zbycie w trybie art. 24 ZastRejU. Przedmiot zastawu sprzedawany jest wraz z przedsiębiorstwem, a z uzyskanej ceny wydziela się część odpowiadającą jego wartości i tą kwotę przeznacza się na zaspokojenie zastawnika wg art. 336 i 340 PrUpN.
(2) i (3) W sytuacji, gdy upadły jest wierzycielem, likwidacja wierzytelności następuje poprzez ich ściągnięcie. Jeżeli natomiast ściągnięcie napotyka przeszkody lub roszczenie nie jest jeszcze wymagalne, likwidacja następuje poprzez ich zbycie. Z kolei likwidacja praw majątkowych odbywa się poprzez ich wykonanie lub zbycie. (art. 331 i art. 332 PrUpN).
