Pozew – co powinno zawierać takie pismo?

Pozew – co powinno zawierać takie pismo?

Pozew to pismo procesowe, które zawiera wniosek o wszczęcie procesu w celu rozstrzygnięcia określonej sprawy (M. Uliasz, Kodeks postępowania cywilnego, Komentarz, Warszawa 2008, art. 187 k.p.c., Legalis).

Kodeks postępowania cywilnego dopuszcza dwie formy wniesienia pozwu:

1.pismem procesowym, które jest nazywane pozwem,

2.ustnie do protokołu, ale tylko w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych wtedy, gdy pracownik lub ubezpieczony działa bez adwokata lub radcy prawnego, przepis art. 466 Kodeksu postępowania cywilnego (B Czech [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 1-366, Tom 1, (red.) K. Piasecki, art. 197 k.p.c., Legalis).

Wyróżnia się dwa podstawowe składniki pozwu:

1. obligatoryjne:

a. przewidziane dla wszystkich pism procesowych i określone w przepisach art. 126-128 Kodeksu postępowania cywilnego:

-oznaczenie sądu, do którego pozew jest skierowany, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz ich adresy,

-przedmiot sporu,

-oznaczenie rodzaju pisma,

-osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności,

-podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika,

-wymienienie załączników,

-odpis pisma i jego załączników

-opłata, ponieważ sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pozwu, od którego nie została uiszczona należna opłata, przepis art. 126 2 Kodeksu postępowania cywilnego,

-pełnomocnictwo,

b. właściwe tylko dla pozwu:

-dokładnie określone żądania, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna. Wyróżnia się następujące rodzaje żądania w doktrynie: o zasądzenie świadczenia, o ustalenie stosunku prawnego lub prawa, o ukształtowanie stosunku prawnego lub prawa,

-przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu. Jest to niezmiernie ważne, ponieważ sąd nie jest uprawniony ani zobowiązany do zmiany podstawy faktycznej powództwa. Sąd może ją jedynie uzupełnić lub wyjaśnić. Okoliczności faktyczne muszą być więc podane w takim zakresie, aby sąd miał możliwość sprawdzenia zasadności żądania. Wymagane jest także podanie genezy sporu.(B Czech [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 1-366, Tom 1, (red.) K. Piasecki, art. 197 k.p.c., Legalis). Sądowi nie wolno zasądzić czegokolwiek na podstawie innego stanu faktycznego niż ten, który jest podstawą powództwa (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 2 maja 1957 r., II CR 305/57),

2. fakultatywne:

-wnioski o: zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda,

-wnioski służące do przygotowania rozprawy: wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych, dokonanie oględzin, polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin, zażądanie na rozprawę dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich,

-wnioski: o zwolnienie od kosztów sądowych, o ustanowienie kuratora procesowego, o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego dla strony zwolnionej od kosztów sądowych (B Czech [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 1-366, Tom 1, (red.) K. Piasecki, art. 197 k.p.c., Legalis).

Bardzo ważne jest to, że Kodeks postępowania cywilnego nie wymienia wśród żadnych z warunków podania podstawy prawnej dochodzonego żądania. Nie trzeba więc wskazywać przepisów prawnych, na których powód opiera swoje żądanie. Kwalifikacja prawna zgłoszonego roszczenia należy do sądu. Powołanie przez powoda błędnej podstawy prawnej nie wywołuje dla niego ujemnych następstw a wskazanie podstawy prawnej może stanowić jedynie uzupełnienie okoliczności faktycznych. (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca1947 r., C III 137/47, orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 2 maja 1957 r., II CR 305/57, orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 września 1977 r., I CR 375/77 i B Czech [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 1-366, Tom 1, (red.) K. Piasecki, art. 197 k.p.c., Legalis).

Powód może też w pozwie zawrzeć żądanie ewentualne na wypadek oddalenia żądania zasadniczego. Jeżeli sąd uwzględnia pierwsze z żądań, to w ogóle nie rozstrzyga o żądaniu ewentualnym. Sąd rozstrzyga o żądaniu ewentualny dopiero wtedy, gdy oddali żądanie zgłoszone na pierwszym miejscu (M. Uliasz, Kodeks postępowania cywilnego, Komentarz, Warszawa 2008, art. 187 k.p.c., Legalis).

Polecane

Najnowsze