Przelew wierzytelności

Przelew wierzytelności

Najważniejsze informacje

Przelew wierzytelności (cesja) polega na tym, że wierzyciel (cedent) przenosi ze swojego majątku do majątku osoby trzeciej (cesjonariusza) wierzytelność, która przysługuje mu na podstawie stosunku zobowiązaniowego łączącego go z dłużnikiem. Przedmiotem cesji mogą być wszystkie wierzytelności przysługujące wierzycielowi jako prawa podmiotowe. Przedmiotem przelewu może być co do zasady wierzytelność istniejąca, którą cedent ma prawo dowolnie rozporządzać. Co ważne wierzytelność musi być jednoznacznie zindywidualizowana, dotyczy to przede wszystkim oznaczenia stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność, czyli należy oznaczyć strony stosunku zobowiązaniowego a także przedmiot świadczenia. Należy nadmienić, że możliwe jest także przeniesienie wierzytelności nieoznaczonej precyzyjnie w umowie przelewu, ale dokładnie zindywidualizowanej na podstawie stosunku zobowiązaniowego z którego ona wynika, jednak do czasu przejścia wierzytelności do majątku nabywcy powinno dojść do dokładnego sprecyzowania pozostałych elementów stosunku zobowiązaniowego w ramach którego istnieje owa wierzytelność.

Rodzaje wierzytelności

Art. 509 Kodeksu Cywilnego pozwala na przenoszenie wierzytelności, które określane są jako przyszłe, czyli nie istnieją jeszcze w chwili przeniesienia, ale powstaną w przyszłości. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2003 r., IV CKN 513/01 przykładem może być „wierzytelność o zapłatę wynagrodzenia z umowy o roboty budowlane, która powstaje dopiero w chwili wykonania określonego etapu prac, a nie w dacie zawarcia umowy”. Nietypową formą wierzytelności przyszłych są wierzytelności warunkowe i terminowe. W doktrynie przyjęty jest pogląd że zbycie wierzytelności warunkowej lub terminowej jako cesji nie powinno znajdować zastosowania ponieważ w chwili dokonywania rozporządzenia brak jest przedmiotu tego rozporządzenia właśnie w postaci wierzytelności. Wracając do wierzytelności przyszłych, które mogą być przedmiotem cesji, można je podzielić na dwie grupy. Pierwsza z nich to wierzytelności, które jeszcze nie istnieją, ale istnieje stosunek zobowiązaniowy na podstawie którego powstaną one w przyszłości. Druga grupa odnosi się do wierzytelności, które jeszcze nie istnieją, a ponadto to nie istnieje jeszcze stosunek prawny, na podstawie którego miałyby powstać w przyszłości. Jeżeli chodzi o wierzytelności zaliczane do pierwszej grupy są to typowe ekspektatywy wierzytelności i stosuje się do nich przepisu Kodeksu Cywilnego o przelewie w drodze analogii. Jeżeli chodzi o wierzytelności z drugiej grupy, trudno mówić o możliwości zastosowania przepisów Kodeksu Cywilnego o cesji, jeżeli taka wierzytelność, a raczej „czysta nadzieja powstania wierzytelności” jest przedmiotem umowy, taką umowę można jedynie zaklasyfikować do umów nienazwanych. Prawo dopuszcza również możliwość cesji wierzytelności w przypadku istnienia solidarności biernej (dłużników) i czynnej (wierzycieli). Jeżeli solidarność występuje po stronie dłużników, może pojawić się problem określenia momentu skuteczności zbycia wierzytelności w stosunku do każdego dłużnika. Jeżeli solidarności występuje po stronie wierzycieli, każdy z nich może rozporządzać wierzytelnością w przysługującym mu zakresie, a zatem nabywca wierzytelności stanie się w takim przypadku jednym z wierzycieli solidarnych. Na koniec warto wspomnieć o możliwości zbycia wierzytelności o spełnienie świadczenia jednorazowego ale ratalnie. W tym przypadku nabywca może nabyć żądanie o spełnienie całego świadczenia, ale może tez nabyć żądanie o spełnienie jednej lub kilku rat.

Polecane

Najnowsze