Zgodnie z treścią art. 123 § 1 i 2 kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) i art. 216 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) postanowienia wydawane przez organ dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania, lecz jeśli przepis nie stanowi inaczej nie rozstrzygają o istocie sprawy. Postanowienia, od których służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego doręczane są na piśmie.
Aby zakwestionować rozstrzygnięcie znajdujące się postanowieniu konieczne jest sporządzenie zażalenia. Inaczej niż ma to miejsce w przypadku decyzji żalić możemy się jedynie na postanowienia, do co których konkretny przepis kpa lub o.p. przewidział taką możliwość. Pozostałe postanowienia kwestionować możemy tylko w odwołaniu.
Podmiotem uprawnionym do złożenia zażalenia jest nie tylko strona, ale także inny uczestnik postępowania (np. biegły lub świadek), do którego skierowano postanowienie. Na wniesienie zażalenia mamy 7 dni od dnia jego doręczenia lub ogłoszenia. W zakresie formy, treści i trybu zażalenia konieczne jest odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących odwołania.
Złożenie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia. Organ może jednak, jeśli uzna to za uzasadnione wstrzymać jego wykonanie. Także do rozpatrzenia odwołania stosujemy odpowiednio przepisy dotyczące odwołania.
