Korzystnie w celu reklamy wystawy publicznej lub publicznej sprzedaży.
Przypadek dozwolonego użytku uregulowany w art. 333 ma wymiar komercyjny, gdyż związany jest z działalnością reklamową. Reklama ta jednak leży w interesie publicznym ze względu na swój charakter informacyjny, a także z uwagi na element zachęcenia i zainteresowania jednych osób efektem twórczości innych. Przepis ten dopuszcza możliwość korzystania z utworu w celu reklamy, bez konieczności uzyskiwania odrębnej zgody twórcy na takie działanie oraz bez ponoszenia dodatkowych opłat z tego tytułu, gdyż działania mające na celu pozyskanie klientów, które przekładają się na dochody z tytuły sprzedaży egzemplarzy utworu, leżą również w interesie twórcy. Zaznaczyć jednak trzeba, iż w przepisie w sposób wyraźny zaznaczono, iż możliwość jego zastosowania odnosi się wyłącznie do egzemplarzy utworów już rozpowszechnionych. Co więcej, chodzi tutaj o korzystanie z egzemplarzy utworu jako rzeczy, nie zaś jako dóbr o charakterze niematerialnym. Warto zaznaczyć, iż nie został przewidziany żaden wymóg, by utwory wykorzystywane w celach reklamowych posiadały specjalne oznaczenie odróżniające je od innych egzemplarzy tego utworu. Nie traktuje się w szczególny sposób żadnej z możliwych postaci korzystania z utworów, przy czym za najprostszą formę promocji sprzedaży lub wystawy utworów jest umieszczenie ich egzemplarzy w centralnym miejscu wystawy sklepowej.
Korzystnie w związku z prezentacją lub naprawą sprzętu.
Artykuł 334 przewiduje licencję o bardzo wąskim zakresie zastosowania, gdyż ograniczenie praw wyłącznych odnosi się jedynie do czynności, które wykazują ścisłe powiązanie z oferowaniem towarów na rynku – do prezentacji oraz naprawy. Nie wprowadzono jednak ograniczeń dotyczących rodzajów utworów wykorzystywania w takim zakresie bez zgody, a nawet i wiedzy autora, a także odnoszących się do rodzajów pól eksploatacji. Brak jest także zastrzeżenia, iż chodzi tutaj jedynie o korzystanie z utworów, które zostały już wcześniej rozpowszechnione, choć z praktycznego punktu widzenia jest to oczywiste. Korzystanie z utworu musi pozostawać w jakimkolwiek związku z prezentacją lub naprawą sprzętu, powinno być także uzasadnione potrzebami wynikającymi z danej prezentacji bądź naprawy. Znaczenia nie ma natomiast czy prezentacja dokonywana jest w pomieszczeniu sklepowym, czy też w mieszaniu osoby zainteresowanej sprzętem. Naprawa jest pojęciem w zasadzie jednoznacznym. Treść przepisu obejmuje każdą jej fazę, a także naprawy dokonywane po upływie okresu gwarancji. Natomiast pojęcie prezentacji ma mniej sprecyzowany kontekst znaczeniowy, należy jednakże pod tym pojęciem rozumieć prezentowanie zalet i właściwości określonego sprzętu.
Korzystnie w celu odbudowy lub remontu obiektu budowlanego.
Ostatnią z wprowadzonych nowelizacją z 2004r. postaci licencji, jest przewidziana w art. 335 nieodpłatna forma korzystania z utworów z zakresu budownictwa, tzn. z różnych postaci projektów budowlanych, wskazanym w treści artykułu, a odpowiadającym poszczególnych rodzajom nośników, na których istnieje możliwość ich utrwalenia. Przepis ten dotyczy tylko takich projektów, na podstawie których zostały wzniesione obiekty budowlane. Ponadto podstawę prawną w art. 335 znajdują jedynie takie czynności jak odbudowa i remont obiektu budowlanego. Inne działania, które są związane z koniecznością wykorzystania dokumentacji projektów nie zostały objęte zakresem tego przepisu. Pojęcie takiej jak „obiekt budowlany” czy też „remont” naleźy interpretować mając na uwadze przepisy Prawa budowlanego. W związku z powyższym, pod pojęciem obiektu budowlanego należy rozumieć: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, a także obiekty małej architektury (art. 3 pkt 1); remont z kolei to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto pierwotnie (art. 3 pkt 8). Ustawa – Prawo budowlane nie definiuje pojęcia odbudowy, przyjmuje się jednak powszechnie, że oznacza to rekonstrukcję obiektu, który uległ zawaleniu. Warto przytoczyć w tym miejscu także fragment wyroku SA w Gdańsku z dnia 10 lutego 2009r. (III Apo 8/08, POSAG 2009, Nr 1, poz. 2): „Artykuł 335 PrAut nie określa w ogóle zakresu ani granic dozwolonego korzystania z obiektu budowlanego, a przewiduje jedynie samo uprawnienie w tym przedmiocie. Natomiast zakres i granice dozwolonego korzystania z cudzego utworu daje się wywieść częściowo, pośrednio, w szczególności z art. 16 PrAut. Nie może ono godzić mianowicie w żaden z elementów autorskich praw osobistych, to jest w szczególności w prawo: do nienaruszalności treści i formy utworu (prawo do integralności utworu), ani do nadzoru nad sposobem korzystania z utworu”.
Literatura:
1) red. J. Barta, System prawa prywatnego. Prawo autorskie. Tom 13, wyd. C.H.Beck, Warszawa 2007;
2) J. Brata, R. Markiewicz, Prawo autorskie, wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2011;
3) red. E. Ferenc-Szydełko, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wyd. C.H.Beck, Warszawa 2011;
4) R. Golat, Prawo autorskie. Komentarz dla praktyków, wyd. Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr sp. z o.o., Gdańsk 2008.
