Rodzaje umów o pracę (cz. 2)

Rodzaje umów o pracę (cz. 2)

Umowa o pracę na czas nieokreślony.

Umowa o pracę na czas nieokreślony, zwana także umową bezterminową, jest zawierana bez oznaczenia końcowego terminu jej obowiązywania. Inaczej mówiąc, czas jej trwania nie jest z góry określony. Jest to umowa, która stanowi podstawę stosunku pracy najkorzystniejszą dla pracownika, ze względu na to, iż stwarza najdalej idącą ochronę trwałości tego stosunku pracy. Odwołując się do dyrektywy 99/70//WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz. Urz. WE L 175 z 10.07.1999), zatrudnienie bezterminowe jest traktowane jako typowe, w związku z czym umowę o prace na czas nieokreślony należy uznać za typową podstawę stosunku pracy. Umowa tego rodzaju zostaje zawarta wówczas, gdy strony ustaliły to w wyraźny sposób lub, w sytuacji , w której co prawda nie ustalono wyraźnie, jaka umowa została zawarta, ale z okoliczności, jakie występowały w momencie zawarcia umowy o pracę nie wynika, że zawarto inną umowę o pracę. Innymi słowy, jeżeli z umowy wyraźnie nie wynika jej terminowy charakter należy uznać, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Spółdzielcza umowa o pracę.

Spółdzielcza umowa o pracę związana jest z członkostwem w spółdzielni pracy w tym znaczeniu, że może ona zostać zawarta jedynie z członkiem spółdzielni pracy, a w sytuacji ustania członkostwa w spółdzielni – stosunek pracy wygasa. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982r. – Prawo spółdzielcze, spółdzielnia pracy i członek tej spółdzielni mają obowiązek pozostawania ze sobą w stosunku pracy (art. 182). Członek spółdzielni, który zawarł spółdzielczą umowę o pracę pozostaje zatem ze spółdzielnią w dwóch stosunkach prawnych:

1) w stosunku członkostwa w spółdzielni,

2) w stosunku pracy, który określany jest mianem „spółdzielczego stosunku pracy”

Umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Szczególnym rodzajem umowy o prace jest umowa w celu przygotowania zawodowego. Od umów o pracę wymienionych w art. 25 KP odróżnia się ona celem, treścią oraz warunkami jej rozwiązania. Celem umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, jak już sama nazwa wskazuje, jest nie tylko świadczenie pracy zarobkowej na rzecz pracodawcy, ale także przygotowanie zawodowe pracownika. Może ono odbywać się przez naukę zawodu albo poprzez przyuczenie do wykonywania określonej pracy.

Celem nauki zawodu jest przygotowanie młodocianego do pracy w charakterze wykwalifikowanego robotnika (lub czeladnika). Obejmuje ona praktyczną naukę zawodu, która jest organizowana u pracodawcy w oparciu o odrębne przepisy, a także dokształcanie teoretyczne. Czas trwania nauki zawodu nie może być krótszy niż 24 miesiące i nie dłuższy niż 36 miesięcy. Nauka zawodu kończy się egzaminem. Młodociani, którzy dokształcają się w szkołach zawodowych zdają egzamin potwierdzający kwalifikacje zawodowe, a młodociani, którzy dokształcają się w innych, niż szkolne, formach zdają egzamin na tytuł robotnika wykwalifikowanego.

Przyuczenie do wykonywania określonej pracy może trwać od 3 do 6 miesięcy i kończy się egzaminem sprawdzającym. Młodociani, którzy są zatrudnienie u pracodawców będących rzemieślnikami składają egzamin sprawdzający przed komisją egzaminacyjną izby rzemieślniczej, na zasadach określonych przez Związek Polskiego Rzemieślnictwa. Natomiast młodociani, którzy są zatrudnieni u pracodawców, którzy nie są rzemieślnikami składają egzamin sprawdzający bezpośrednio u swoich pracodawców.

Umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego powinna określać rodzaj przygotowania zawodowego, czas jego trwania oraz miejsce jego odbywania, sposób dokształcania teoretycznego, a także wysokość wynagrodzenia (art. 195 § 1 KP).

Rozwiązanie za wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej w celu przygotowania zawodowego dopuszczalne jest jedynie w razie:

1) niewypełniania przez młodocianego obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania się, pomimo stosowania wobec niego środków wychowawczych,

2) ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy,

3) reorganizacji zakładu pracy uniemożliwiającej kontynuowanie przygotowania zawodowego,

4) stwierdzenia nieprzydatności młodocianego do pracy, w zakresie której odbywa przygotowanie zawodowe (art. 196 KP).

Polecane

Najnowsze