Kredyt konsumencki w nowym wydaniu

Kredyt konsumencki w nowym wydaniu

Definicja kredytu konsumenckiego.

Kredyt konsumencki jest to szczególna kategoria produktów bankowych. Osoby które zaciągają taki kredyt są lepiej chronione niż np. przedsiębiorcy korzystający z kredytu inwestycyjnego czy obrotowego. Definicja kredytu konsumenckiego jest ściśle określona w ustawie. W uproszczeniu, jest to każdy kredyt zaciągany przez osobę fizyczną (konsumenta) w celu bezpośrednio niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Kredytami konsumenckimi są m.in. pożyczki gotówkowe, kredyty w rachunkach osobistych, na kartach kredytowych, kredyty ratalne i samochodowe. Umowa kredytu, co do zasady, powinna zostać sporządzona na piśmie, które będzie zawierało dokładne określenie warunków umowy – m.in. zasady i termin spłaty kredytu, roczną stopę oprocentowania, wiadomość o łącznej kwocie wszystkich kosztów, opłat i prowizji, do których zapłaty zobowiązany jest klient, informację o terminie, sposobie i skutkach wykonania uprawnienia do odstąpienia od umowy.

Wyniki raportu UOKiK badającego wysokości kredytu konsumenckiego na rynku krajowym.

Badaniem zostały objęte instytucje finansowe zajmujące sie udzielaniem kredytów konsumenckich, działające na terenie Polski, co wskazuje na duże zróżnicowanie grupy badanych podmiotów zarówno pod względem formy organizacyjnej, skali działania i jak zakresu oferowanych produktów kredytowych. Departament Analiz Rynku, korzystając z wzoru na średnią arytmetyczną, wyliczył średnią wysokość rynkowego kredytu konsumenckiego, który w latach 2007-2008 wynosił ok. 5 000 zł., przy czym średnia kwota kredytu konsumenckiego w 2008 r. była wyższa od średniej w 2007 r. o ok. 15%.

Zmiany jakie wprowadza dyrektywa.

Zasadniczym zadaniem wprowadzenia przepisów unijnych jest ułatwienie zaciągania kredytów konsumenckich w innych krajach Unii Europejskiej oraz ujednolicenie ochrony konsumentów. Nowa ustawa, implementująca przepisy unijne, znacząco rozszerzy definicję kredytu konsumenckiego. Przede wszystkim objęte nią będą nie tylko banki, tzn. te same zasady udzielania kredytów, np. obowiązek badania zdolności kredytowej czy szczegółowe informowanie klientów o kosztach kredytu, będą miały też SKOK-i, firmy pożyczkowe, pośrednicy kredytowi, a nawet lombardy.

Przepisy ustawy o kredycie konsumenckim z 2001 roku mają zastosowanie do pożyczek w kwocie nie przekraczającej 80 tys. zł. albo równowartości tej kwoty w innej walucie niż polska. Zakres zastosowania dyrektywy obejmuje natomiast umowy o kredyt, którego całkowita kwota jest nie niższa niż 200 i nie wyższa niż 75 tys. euro, co daje nam wysokość górnego progu w kwocie 255 550 zł.

Zgodnie z obecnymi przepisami konsument może odstąpić od umowy, bez podawania przyczyny, w ciągu 10 dni od jej podpisania, przy czym zobowiązany jest tylko do zwrotu kapitału. Nowe przepisy wydłużą termin na odstąpienie od umowy do 14 dni od momentu jej zawarcia, dając tym samym konsumentowi dłuższy czas na dokładne przemyślenie swojej decyzji, jednak w przypadku odstąpienia od umowy konsument będzie zobowiązany do zwrotu kapitału oraz zapłaty odsetek, jakie zostaną naliczone za okres korzystania przez niego z kredytu.

Dyrektywa kładzie nacisk na komunikację z konsumentem przy użyciu reklamy, gdyż wymaga, aby oprócz rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania konsument otrzymywał cały pakiet szczegółowych informacji zawsze wtedy, gdy kredytodawca podaje koszt uzyskania pożyczki.

Nowa ustawa przyzna kredytodawcy prawo do pobierania rekompensaty z tytułu przedterminowej spłaty kredytu, ograniczone jednak jedynie do kredytów o stałej stopie oprocentowania. W takich przypadkach wysokość rekompensaty będzie wynosiła 0,5 proc. lub 1 proc. kwoty uiszczonej przed umówionym terminem.

Po nowelizacji ustawą o kredycie konsumenckim objęte zostaną także kredyty hipoteczne w wysokości do 75 tys. euro.

Polecane

Najnowsze