Nakaz zapłaty

Wydanie nakazu zapłaty jest możliwym w sytuacji, gdy sąd wydając orzeczenie w sprawie uwzględnia wytoczone przez stronę powództwo.
Nakazy zapłaty są wydawane w postępowaniu upominawczym oraz postępowaniu nakazowym.

W postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty może zostać wydany przez  referendarza sądowego. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż w postępowaniu tym nakaz zapłaty ma charakter warunkowego orzeczenia. Jego moc prawna jest zależna od zachowania się strony pozwanej. Ponadto, co warto zaznaczyć w tym postępowaniu nakazy zapłaty wydawane są wyłącznie na podstawie twierdzeń zgłaszanych przez stronę powodową we wniesionym do sądu pozwie.

 W postępowaniu nakazowym art. 485 k.p.c. zawiera katalog przypadków,  kiedy może dojść do wydania nakazu zapłaty (pamiętajmy, iż wniosek powoda
o wydanie nakazu w postępowaniu nakazowym musi zostać wyraźnie określony
w pozwie. W przeciwnym razie sąd wyda nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym).

 Wydanie nakazu zapłaty następuje w sposób obligatoryjny lub fakultatywny. W myśl art. 485 k.p.c. sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a okoliczności uzasadniające dochodzone żądanie są udowodnione dołączonym do pozwu:

 1)   dokumentem urzędowym,

  2)   zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem,

  3)   wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu,

  4)   zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i nie zapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym.

 Paragraf 2 oraz 2 a tego przepisu stanowi, iż sąd wydaje również nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla, czeku, warrantu lub rewersu należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości.
W razie przejścia na powoda praw z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu, do wydania nakazu niezbędne jest przedstawienie dokumentów do uzasadnienia roszczenia, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu. Sąd wydaje nakaz zapłaty na podstawie dołączonej
do pozwu umowy, dowodu spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego oraz dowodu doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, jeżeli powód dochodzi należności zapłaty świadczenia pieniężnego lub odsetek w transakcjach handlowych określonych w ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. Nr 139, poz. 1323).

Sąd może także wydać nakaz zapłaty, jeżeli bank dochodzi roszczenia na podstawie wyciągu z ksiąg bankowych podpisanego przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku
i opatrzonego pieczęcią banku oraz dowodu doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty.

Jeżeli strona powodowa nie dołączyła oryginału weksla, czeku, warrantu
lub rewersu albo innych dokumentów, na które się powołuje w pozwie, przewodniczący wzywa ją do ich złożenia pod rygorem zwrotu pozwu na podstawie art. 130 k.p.c.

 Kodeks postępowania cywilnego nakazuje nam stosować odpowiednio przepisy o wyrokach. Budzi to pewne wątpliwości w związku z istnieniem wyraźnych odrębności oraz szczególnych cech zawartych w tym rozstrzygnięciu merytorycznym. Nakaz zapłaty wywołuje inne skutki prawne niż wyrok oraz podlega innemu reżimowi w zakresie jego zaskarżalności. Właśnie te okoliczności zadecydowały o przyznaniu referendarzom sądowym uprawnienia do wydawania nakazów zapłaty.

Od nakazu wydanego przez referendarza przysługuje pozwanemu sprzeciw do sądu, a powodowi skarga na orzeczenie referendarza. Nakaz zapłaty wydawany jest na posiedzeniu niejawnym.

Polecane

Najnowsze