Naruszenie dóbr osobistych w Internecie – analiza problematyki w odniesieniu do przedsiębiorcy cz. 2

Naruszenie dóbr osobistych w Internecie – analiza problematyki w odniesieniu do przedsiębiorcy cz. 2

Pewne środki reakcji przewidują przepisy ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2002 r. Nr 144, poz. 1204 z póżn. zm). Ochronę dóbr osobistych osób prawnych przewidują także inne przepisy szczególne jak przykładowo ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r., Nr 153, poz. 1503 z późn. zm.) a także przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90 poz. 631 z późn. zm.) Możliwe jest również sięganie do środków ochrony przewidzianych przez ustawę z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5 poz. 24 z późn. zm.).

Przedsiębiorca nie zawsze będzie zainteresowany wszczynaniem postępowania sądowego (karnego lub cywilnego) i niejednokrotnie zupełnie wystarczające dla ochrony jego interesów oraz jego firmy będzie doprowadzenie do usunięcia krzywdzących dla niego treści ze strony internetowej – na drodze dokonanego odpowiedniego zgłoszenia do administratora bądź właściciela sieci czy domeny internetowej. Warto zwrócić przy tym uwagę, że podjęcie zdecydowanych i natychmiastowych działań gwarantuje należyte zabezpieczenie interesów przedsiębiorcy, przyczyniając się również do zabezpieczenia istotnych, niezbędnych do ewentualnej, formalnoprawnej reakcji na gruncie procesu cywilnego bądź karnego.

Jakie kroki wstępnie powinien podjąć przedsiębiorca w przypadku dokonanego naruszenia?

Zasadniczym krokiem – w przypadku stwierdzenia naruszenia dóbr osobistych przedsiębiorcy drogą internetową winno być skierowanie do administratora danego serwisu internetowego – zawiadomienia w sprawie zamieszczenia w serwisie internetowym przez innego użytkownika bezprawnych danych lub danych, z którymi jest związana bezprawna działalność. Istotne by zawiadomienie było wiarygodne, czyli zawierało jak najwięcej kompletnych i prawdziwych informacji, które pozwolą administratorowi serwisu internetowego na dokonanie prawidłowej oceny stanu faktycznego. Zgodnie ze stosowaną praktyką powyższe zawiadomienie powinno zawierać, co najmniej:

  • – kompletne i prawdziwe dane osoby lub podmiotu dokonującego zawiadomienia (w tym dane kontaktowe),
  • – szczegółowe i konkretne informacje pozwalające administratorowi serwisu internetowego na zidentyfikowanie w ramach jego zasobów bezprawnych danych lub danych, z którymi jest związana bezprawna działalność (np.adres URL, tytuł),
  • – szczegółowe i wyczerpujące informacje na temat tego, dlaczego zamieszczenie w serwisie internetowym danych jest bezprawne lub związana z nimi działalność jest bezprawna.

 Zawiadomienie to musi w sposób precyzyjny wskazywać zakres wnioskowanych danych oraz ich przeznaczenie. Należy zamieścić w nim informacje umożliwiające wyszukanie wnioskowanych danych (poprzez wskazanie nicków, szczegółów daty logowania i tematu wpisów zamieszczonych na określonym portalu internetowym przez osoby posługującymi się tymi nickami). Nie ma natomiast wymogu by dokonujący zawiadomienia był użytkownikiem, który dokonał rejestracji i posiada w ramach danego serwisu internetowego jakiekolwiek konto lub profil. W praktyce będzie to właściciel serwisu, który najczęściej zamieszcza swoje dane kontaktowe w ramach podstrony: „Kontakt” lub „O nas”, coraz częściej administratorzy serwisów internetowych zapewniają użytkownikom gotowe funkcjonalności pt. „zgłoś naruszenie” gdzie użytkownik jest proszony o podanie konkretnych informacji. W przypadku skutecznego doręczenia administratorowi serwisu internetowego wiarygodnego zawiadomienia w sprawie zamieszczenia w serwisie bezprawnych danych lub danych, z którymi jest związana bezprawna działalność administrator serwisu internetowego, ponosi odpowiedzialność cywilną, karną lub administracyjną – zgodnie z art. 14 ust 1 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną, jeżeli nie uniemożliwił dostępu do powyższych danych innym użytkownikom serwisu. Art. 14 ust. 1 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną stanowi, bowiem: Nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto udostępniając zasoby systemu teleinformatycznego w celu przechowywania danych przez usługobiorcę, nie wie o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności, a w razie otrzymania urzędowego zawiadomienia lub uzyskania wiarygodnej wiadomości o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności niezwłocznie uniemożliwi dostęp do tych danych”.

Zgodnie z tym, co zostało już powiedziane dokonane przedmiotowego zgłoszenia połączone z niezwłocznym usunięciem przed administratora serwisu internetowego kwestionowanych treści dla odpowiedniej będzie w wielu przypadkach stanowiło wystarczającą ochronę interesów przedsiębiorcy i jego firmy. Szczególnie, gdy dokonane naruszanie nie godziło w majątkowe interesy firmy, wielu przedsiębiorców nie będzie zainteresowanymi dalszymi niejednokrotnie żmudnymi ustaleniami, co osoby naruszyciela, uznając sprawę za rozwiązaną.

Polecane

Najnowsze