Pojęcie
Stronami umowy kontraktacji są:
– producent rolny i
– kontraktujący.
Producent zobowiązuje się wytworzyć i dostarczyć kontraktującemu oznaczoną ilość produktów rolnych określonego rodzaju. Produkt te mogą być oznaczone także według obszaru, z którego mają być zebrany. Producent powinien spełnić świadczenie w miejscu wytworzenia produktów, umowa może przewidywać jednak odmienne postanowienia w tej kwestii. Możliwym jest występowanie po stronie producenta kilka podmiotów. Mogą oni bowiem prowadzić, np. wspólne gospodarstwo. Wtedy ponoszą solidarną odpowiedzialność. Należy podkreślić, że ustawodawca nie wymaga aby umowa kontraktacji w takim wspólnie prowadzonym gospodarstwie była zawarta przez kilka osób. Umowę może zawrzeć jedna z nich, ale wystarczy, by przedmiot miał być wytworzony przez kilka osób wspólnie.
Druga strona umowy – kontraktujący – owe produkty rolne zobowiązuje się odebrać w umówionym terminie, zapłacić cenę i ewentualnie spełnić określone świadczenie dodatkowe. Takie świadczenia dodatkowe to np. pomoc agrotechniczna czy premie pieniężne. Kontraktujący ma prawo nadzorować i kontrolować wykonywanie umowy przez producenta. Może się zdarzyć, że kontraktujący nie będzie mógł odmówić przyjęcia świadczenia częściowego. Zdarzy się tak w wypadku, gdy przedmiot umowy jest podzielny. Strony w umowie mogą jednak postanowić inaczej.
Forma umowy
Dla umowy kontraktacji ustawodawca przewidział formę pisemną. Przed nowelizacją przewidziana forma pisemna była zastrzeżona pod rygorem nieważności. W obecnym stanie prawnym jest ona zastrzeżona dla celów dowodowych.
Brak możliwości dostarczenia przedmiotu umowy
Jeśli producent nie może dostarczyć przedmiotu umowy, a żadna ze stron nie ponosi za to odpowiedzialności, jest on obowiązany jedynie do zwrotu pobranych zaliczek i kredytów bankowych. Dodatkowo strony mogą przewidzieć warunki zwrotu zaliczek i kredytów korzystniejsze dla producenta. Ten złagodzony rygoryzm obowiązujący między producentem i kontraktującym, powoduje, że producent nie musi zwracać świadczeń dodatkowych kontraktującemu.
Umowa może także przewidywać, że producent musi zgłosić w określonym terminie niemożność dostarczenia przedmiotu kontraktacji wskutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. Jeśli nie wypełni tego obowiązku utraci możliwość powoływania się na te okoliczności; nie będzie to jednak dotyczyć sytuacji, gdy kontraktujący o tych okolicznościach wiedział albo gdy były one powszechne znane.
Przedawnienie
Roszczenia producenta rolnego i kontraktującego przedawniają się z upływem dwóch lat. Termin ten liczy się od momentu spełnienia świadczenia lub od momentu, w którym świadczenie miało być spełnione. Jeśli świadczenie było spełniane częściami termin przedawnienia liczy się od dnia, w którym miało być spełnione ostatnie ze świadczeń.