Za prawdziwy dowód dobrego administrowania uważa się osiągnięcie nakazanego skutku po możliwym najniższym koszcie. W rezultacie nie jest wystarczające stosowanie przez adm. pub jakichkolwiek instrumentów działania pozwalających na zrealizowanie celów. Instrumenty działania powinny bowiem zapewnić poza skutecznością, także ekonomiczność. Ekonomiczność możliwa jest do zrozumienia na dwa sposoby:
- minimalizowanie kosztów ponoszonych przez adm. pub w trakcie realizowania zada – a zatem poprzez dążenie do oszczędności. Niemniej jednak możliwe jest powyższe do osiągnięcia inną drogą jaką jest dążenie do zwiększenia wydajności – osiągnięcie większego wyniku użytecznego przy utrzymaniu kosztów bez zmian.
- dążenie do obciążenia społeczeństwa jedynie takimi obowiązkami, które są absolutnie niezbędne dla osiągnięcia zamierzonych celów. W tym wypadku zasada ekonomiczności staje się zbieżna ze stosunkowo nową zasadą proporcjonalności (zasadą UE).
Powyższe zasady nie musza być zbieżne
1. Adm. pub powinna dawać pierwszeństwo tańszym instrumentom generalnym od droższych instrumentów indywidualnych, w przypadkach gdy możliwa jest ich substytucja. Adm. pub. powinna także preferować wykorzystywanie zasobów odnawialnych przed zasobami nieodnawialnymi. Są cztery rodzaje zasobów: władza, informacja, pieniądze i organizacja (dwa ostanie stanowią zasoby nieodnawialne – czyli w trakcie ich używania przestają one w ogóle istnieć). Niemniej jednak powyższy podział przytoczonych rodzajów zależny jest od posiadania przez konkretny zasób cechy substytucyjności.
2. Adm. pub. powinna preferować stosowanie instrumentów działania w nieznacznym stopniu ograniczających zachowanie obywateli przed instrumentami ograniczającymi ich zachowanie w znacznym stopniu. Tym samym, należy w pierwszej kolejności korzystać z informacji i zasobów finansowych, a dopiero w drugiej kolejności z władzy i organizacji.
W rezultacie mamy do czynienia z konfliktem preferencji ( np. kolejność wykorzystania zasobów finansowych. Konflikt preferencji ma także miejsce w sytuacji gdy jeden sposób rozumienia ekonomiczności daje pierwszeństwo kierunkowym instrumentom działania ( charakteryzującymi się stopniowalnością, bezpośredniością, docelowością – a zatem instrumenty indywidualne w dużej mierze), przed instrumentami niekierunkowymi.
Stopniowalności oznacza różną intensywność
Bezpośredniość- dotyczy preferencji, z jaką instrument działania może być użyty w celu wywierania wpływu na zachowanie obywateli czy też funkcjonowanie jednostek organizacyjnych.
Docelowość – związany z zasadą bezpośredniości – chodzi tu także o dotarcie instrumentu do celu, aby wpływ był wywarty w miejscu docelowym, to znaczy aby obywatel nie mógł przerzucić ciężaru instrumentu na innych. – np. aby karę za zanieczyszczanie środowiska płacił przedsiębiorca, a nie jego klienci.