Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom:
1) niemającym ukończonych 21 lat,
Zgodnie z treścią art. 15 ustawy o broni i amunicji polski ustawodawca przyjął generalną zasadę, iż pozwolenie na broń może zostać wydane osobie, która ukończyła 21 lat. Jednakże na broń służącą do celów sportowych lub łowieckich pozwolenie może być wydane osobie mającej ukończone 18 lat, przy czym wniosek w tej kwestii musi zostać złożony przez szkołę, organizację sportową, Polski Związek Łowiecki lub stowarzyszenie obronne.
2) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej,
Przesłanką negatywną, która uniemożliwia wydanie pozwolenia na broń, jest wystąpienie u osoby ubiegającej się o taki dokument zaburzeń psychicznych, znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej lub wykazywanie przez tę osobę istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego w art. 3 definiuje osobę z zaburzeniami psychicznymi, jako osobę:
chorą psychicznie (wykazującej zaburzenia psychotyczne),
upośledzoną umysłowo,
wykazującą inne zakłócenia czynności psychicznych, które zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane są do zaburzeń psychicznych, a osoba ta wymaga świadczeń zdrowotnych lub innych form pomocy i opieki niezbędnych do życia w środowisku rodzinnym lub społecznym.
3) wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego,
W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 23.12.2005 r. w sprawie wykazu stanów chorobowych i zaburzeń funkcjonowania psychologicznego wykluczających możliwość wydania pozwolenia na broń i rejestracji broni (Dz.U. z 2006 r. Nr 2, poz. 14) podane zostały właśnie tego rodzaju stany chorobowe i zaburzenia funkcjonowania psychologicznego, wykluczające możliwość wydania pozwolenia na broń i rejestracji broni, obejmujące:
– organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi,
– zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych, z wyłączeniem palenia tytoniu,
– schizofrenię, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe
– zaburzenia nastroju (afektywne),
– zaburzenia nerwicowe lękowe, obsesyjno-kompulsyjne, dysocjacyjne, pod postacią somatyczną, przewlekającą się reakcją na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne,
– przewlekłe zaburzenia behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi z wyłączeniem dysfunkcji seksualnych niespowodowanych zaburzeniem organicznym ani chorobą somatyczną,
– zaburzenia osobowości,
– zaburzenia nawyków i popędów,
– zaburzenia preferencji seksualnych (transwestytyzm fetyszystyczny, ekshibicjonizm, oglądactwo, pedofilia, sadomasochizm),
– upośledzenie umysłowe,
– całościowe zaburzenia rozwojowe,
– zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i wieku młodzieńczym.
4) uzależnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych,
Broń nie może stwarzać zagrożenia dla osób trzecich, a zagrożenie takie niewątpliwie występuje w przypadku posługiwania się bronią przez osobę, która ma nad nią ograniczoną kontrolę, znajdując się w stanie nietrzeźwości. W wydanym przez lekarza i psychologa orzeczeniu winna znaleźć się ostateczna konkluzja, że zbadana osoba nie należy do kręgu osób uzależnionych od alkoholu bądź od substancji psychoaktywnych, a ponadto że może ona dysponować bronią. Zarówno orzeczenie lekarskie, jak i psychologiczne, stanowi podstawę do wydania pozwolenia na broń przez dwa miesiące od daty jego wydania. Zaniechanie przedstawienia tych dokumentów stanowi podstawę do obligatoryjnej odmowy wydania pozwolenia na broń, a w przypadku jej posiadania – do cofnięcia pozwolenia
5) nieposiadającym miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania, a miejscem pobytu stałego osoby zatrudnionej na statku żeglugi śródlądowej, zamieszkałej stale na statku, jest miejscowość, w której ma siedzibę przedsiębiorstwo żeglugowe zatrudniające tę osobę. Przy dopełnianiu obowiązku meldunkowego należy przedstawić dowód osobisty, a w uzasadnionych przypadkach – inny dokument pozwalający na ustalenie tożsamości (art. 9 ust. 1). Przy zameldowaniu na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące należy przedstawić potwierdzenie pobytu w lokalu osoby zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu, oraz, do wglądu, dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego podmiotu. Dokumentem potwierdzającym tytuł prawny do lokalu może być umowa cywilno-prawna, wypis z księgi wieczystej, decyzja administracyjna, orzeczenie sądu lub inny dokument poświadczający tytuł prawny do lokalu (art. 9 ust. 2a). Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy następuje pod oznaczonym adresem. Adres określa się przez podanie w gminach, które uzyskały status miasta – nazwy miasta (dzielnicy), ulicy, numeru domu i lokalu, nazwy województwa oraz kodu pocztowego, natomiast w innych gminach – nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu, nazwy gminy, nazwy województwa, kodu pocztowego oraz nazwy ulicy, jeżeli w miejscowości występuje podział na ulice (art. 9b). Brak miejsca stałego pobytu uniemożliwia organowi uprawnionemu do wydania pozwolenia na broń wydania takiego pozwolenia.
6) stanowiącym zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego:
a) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo
lub umyślne przestępstwo skarbowe,
b) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za nieumyślne przestępstwo:
– przeciwko życiu i zdrowiu,
– przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia,
Pozwolenie na broń nie może również zostać wydane w sytuacji, gdy wobec osoby wnoszącej o jego wydanie istnieje uzasadniona obawa, że może użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Przykładowo wymienia się tutaj skazanych prawomocnym orzeczeniem sądu za określone przestępstwa. Wysokość kary za chociażby jedno z kategorii przestępstw nie ma żadnego znaczenia dla podjęcia decyzji negatywnej w przedmiocie udzielenia pozwolenia na broń. Odstąpienie przez sąd od wymierzenia kary również obliguje do odmowy udzielenia pozwolenia na broń. Nie jest natomiast przeszkodą do wydania pozwolenia warunkowe umorzenie przez sąd postępowania karnego za jedno z przestępstw wymienionych w tym punkcie.
