Kwestia umów zawieranych na odległość została uregulowana w ustawie o ochronie niektórych praw konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny z dnia 2.03.2000, Dz. U. 2000 nr 22, poz. 271, będącą implementacją dyrektywy 87/577/EWG z dnia 20.12.1985. Charakterystycznym elementem umów zawieranych na odległość jest brak fizycznej obecności stron w momencie zawierania umowy. Zawarcie umowy następuje dzięki przekazie informacji za pomocą środków technicznych (art. 6 ust. 1 OchrKonsU). Przepisy regulujące ten rodzaj umów wyraźnie definiują pojęcie umowy – dotyczy ono tylko i wyłącznie sytuacji, gdy w działalność przedsiębiorcy wyraźnie wpisuje się wykorzystanie środków porozumiewania się na odległość (np. wysyłka internetowa). Ustawa natomiast nie obejmuje ochroną umów zawieranych z wykorzystaniem automatów, zawartych z operatorami telekomunikacji za pomocą publicznych automatów telefonicznych, dotyczących nieruchomości (poza najmem) oraz sprzedaży – licytacji (art. 16 ust. 1 OchrKonsU).
Użycie takich środków porozumiewania się na odległość jak: telefon, wizjofon, poczta elektroniczna, telefaks, czy też innym środkiem komunikacji elektronicznej mające na celu złożenie propozycji zawarcia umowy wymaga uprzedniej zgody konsumenta (art. 6 ust. 3 OchrKonsU). Pod pojęciem złożenia propozycji zawarcia umowy należy rozumieć zarówno złożenie oferty, jak i zaproszenie do jej składania, składania zamówień, a także propozycję podjęcia rokowań czy negocjacji. Trzeba jednak pamiętać o tym, iż brak odpowiedzi ze strony konsumenta nie oznacza przyjęcia oferty przedsiębiorcy oraz posłużenie się środkami porozumiewania się na odległość w tym przypadku nie może odbywać się na koszt konsumenta (art. 6 ust. 2 OchrKonsU).
Prawo wyraźnie nakłada na przedsiębiorcę obowiązek informacyjny, który powinien być spełniony najpóźniej w momencie złożenia propozycji zawarcia umowy, polegający na przedstawienia konsumentowi odpowiednich dokumentów pozwalający na identyfikację przedsiębiorcy oraz przedmiocie umowy, a także prawach i obowiązkach stron. Informacja ta powinna być sformułowana w sposób jasny i jednoznaczny. Sposób jej przekazu musi być czytelny lub słyszalny (w zależności od użytego środka). Ustawa nakłada również obowiązek pisemnego potwierdzenia tych danych najpóźniej w momencie początku spełniania świadczenia. W przypadku usług związanych z udzielaniem płatnych informacji za pomocą środków porozumiewania się na odległość przepisy wymagają przedstawienia dokumentu pozwalającego na potwierdzenie danych pozwalających na identyfikację przedsiębiorcy (art. 9 ust. OchrKonsU).
